La Granja de San Ildefonso - panorama

La Granja de San Ildefonso

W Hiszpanii, kraju który od wielu wieków związany jest z monarchicznym ustrojem politycznym, znajdziecie wiele królewskich rezydencji. Nie wszystkie położone są w Madrycie lub na peryferiach hiszpańskiej stolicy. Za najpiękniejszą z nich wielu uważa posiadłość La Granja de San Ildefonso pod Segowią w regionie Kastylia i León.  

Niewątpliwą zaletą rezydencji La Granja de San Ildefonso jest jej malownicze położenie. Podróżując samochodem z Madrytu oddalonego o około 80 km pokonuje się pełne lasów pasmo gór Sierra de Guadarrama w okolicach przełęczy Puerto de Navacerrada (1858 m n.p.m.) znanej z pobliskiego ośrodka narciarskiego. Następnie czeka nas zjazd kilkoma serpentynami ku dolinie Valle de Valsaín, za którą zaczyna dominować krajobraz rozległego płaskowyżu. W ten oto sposób można opisać malowniczość otoczenia gminy Real Sitio de San Ildefonso, gdzie dodatkowo daje się odczuć rześkość czystego, górskiego powietrza.

Tuż po zaparkowaniu auta w pobliżu ogrodowo-pałacowego kompleksu warto rzucić okiem na ładną zabudowę miasteczka. Naroża budynków zdobią ręcznie malowane płytki ceramiczne, niekiedy opisujące pochodzenie nazw przyporządkowanych im ulic. W Granja de San Ildefonso mieści się Królewska Fabryka Szkła (Real Fábrica de Vidrios y Cristales de La Granja) wraz z muzeum (Museo del Vidrio), w którym można podziwiać imponującą kolekcję "szklanych dzieł sztuki" powstałych między XVI i XIX wiekiem.

Budowę zespołu ogrodowo-pałacowego La Granja de San Ildefonso rozpoczęto za czasów panowania Filipa V, pierwszego króla Hiszpanii z dynastii Burbonów. Monarcha zauroczony tutejszym pięknem przyrody i właściwościami mikroklimatu zapragnął stworzyć w tym miejscu swoją rezydencję łowiecką. Początkowo nie była ona nazbyt wystawna. Budowę barokowego pałacu za namową drugiej żony monarchy rozpoczęto w 1724 roku. W kolejnych dziesięcioleciach posiadłość była rozbudowywana o kolejne budowle oraz ogrody. La Granja de San Ildefonso była ulubioną letnią posiadłością hiszpańskich monarchów aż do końca panowania Alfonsa XIII i proklamowania w 1931 roku Drugiej Republiki.

Piękne ogrody zostały urządzone na wzór podparyskiego Wersalu. Zaprojektował je francuz - René Carlier. Znajduje się w nich 21 fontann, wiele rzeźb oraz zdobionych z finezją dzbanów. Wraz z otaczającymi je terenami parkowymi zajmują powierzchnię 146 hektarów. Dysze fontann zdobią rzeźby wykonane z ołowiu imitującego miedź. Przedstawiają one zaczerpnięte z mitologii motywy oraz postaci. Spacer wypełnionymi zielenią i kwiatami alejkami wśród panującej dookoła ciszy w La Granja de San Ildefonso robi niesamowite wrażenie.

Wspaniała główna fasada pałacu została zaprojektowana na styl włoski. Pomiędzy rzędami kolumn zdobionych korynckimi kapitelami znajdują się liczne balkony i okiennice. Wkomponowane są w nią również bogato zdobione marmurowe rzeźby oraz proporce. Wewnątrz znajduje się m.in. galeria z posągami sprowadzonymi z Rzymu, wystawne pomieszczenia królewskie z wieloma zabytkowymi meblami, obrazami oraz gobelinami.  Do kompleksu pałacowego przynależy także kościół Real Colegiata de la Santísima Trinidad.

Przydatne informacje:
Wstęp na na teren ogrodów jest bezpłatny. Płaci się jedynie za zwiedzanie pałacowych wnętrz (dorośli - 9 €; dzieci od 5 do 16 roku życia, studenci i seniorzy - 4 €). Wstęp do pałacu przez cały rok za wyjątkiem następujących dni: 1/01, 6/01, 1/05, 24/12, 25/12 i 31/12. 

 

 

Z La Granja de San Ildefonso wiąże się pewna biała odmiana fasoli (nieco większych rozmiarów niż klasyczna) oraz regionalna potrawa nosząca tą samą nazwę. Judiones de La Granja to danie nieco przypominające wyglądem fasolkę po bretońsku. Oprócz duszonej fasoli zawiera m.in. chorizo, kaszankę, czosnek i cebulę. Najlepsze judiones de la Granja robią podobno w restauracji Casa Zaca w La Granja de San Ildefonso. Danie to serwowane jest w większości restauracji i barów w prowincji Segowia.